საგარეჯოს
რაიონი – ადმინისტრაციულ–ტერიტორიული რაიონი აღმოსავლეთ საქართველოში. შედიოდა
თბილისის მაზრაში. 1930 წლიდან დამოუკიდებელი რაიონია. ესაზღვრება აზრბაიჯანს,
გარდაბნის,მცხეთის, თიანეთის,ახმეტის და თელავის რაიონებს.
მდინარე
– რიონი
შავმიწა
და და წაბლა ნიადაგი.
მცენარეული – უროიანი და ვაციწვერიანი სტეპი, ჭალის ვერხვი,ჭალის მუხა,
თელა, წნორი, იალღუნი, რცხილა, ნეკერჩხალი, აქა–იქ ფიჭვი და სხვ.
ცხოველი
(გარეული) – მურა დათვი, შველი, მგელი,მელა,თეთრყელა
კვერნა,მაჩვი,ტურა,დედოფალა,ზოლებიანი აფთარი,ენოტისებრი ძაღლი და სხვ.
ფრინველი
– კაკაბი, ჩვეულებრივი ხოხობი,მწყერი, გარეული
მტრედი,ქორი,შაშვი,ჩხიკვი,კაჭკაჭი,ყვავი,კვირიონი და სხვ.
თევზი – ქაშაპი, მტკვრის ტობი,ხრამული,მტკვრის
წვერა,მურწა,ფრიტა,თაღლითა,გველანა და სხვ.
საგარეჯო
ქალაქი (1962 წლიდან). მდებარეობს
გომბორის ქედის სამხრეთ–დასავლეთ კალთის
მთისწინეთში, მდ. თვალთხევის ნაპირას,თბილის–გურჯაანის საავტომობილო გზაზე ზ.დ
700მ, თბიალისიდან 58 კმ რკინიგზით. აქ არის ზომიერად თბილი სტეპურიდან ზომიერად
ნოტიოზე გარდამავალი ჰავა,იცის ცხელი ზაფხული და ნალექების 2 მინიმუმი წელიწადში.
No comments:
Post a Comment